Papegaai Vastbinden Levensgevaarlijk

Nu de zomer echt begint los te komen, willen veel papegaai en parkieten liefhebbers graag hun vogel mee naar buiten nemen.

Er bestaan veel misverstanden en wilde verhalen over hoe en wanneer je een papegaai of parkiet wil of niet mee kunt nemen naar buiten.

Er zijn ook echt heel verkeerde en zelfs gevaarlijke opvattingen waar ik het zo even over zal hebben.

We krijgen natuurlijk juist in deze tijd weer veel e-mailtjes met vragen hierover en ik wil graag een paar dingen verduidelijken, zodat je weet waar je aan toe bent met jouw vogel. Allereerst is het zo dat we letterlijk de goed bedoelde vraag krijgen: “Denk je dat ik mijn vogel mee naar buiten kan nemen?” Nog afgezien van het feit of wij die vogel dan kennen of niet, het feit dat iemand vraagt of ze met hun vogel naar buiten kunnen betekend al dan het DUS NIET kan. Althans niet zonder dat de kans dat je hem kwijt raakt zo ongeveer 99% is.

Er zijn meerdere factoren waarom een papegaai of parkiet er vandoor zal gaan in de open lucht, maar voor de tamme papegaai of parkiet die in huis wordt gehouden geld in elk geval dat hij zonder specifieke vliegtraining binnen en buiten gewoon zijn eigen gang zal gaan. Binnenshuis staat geen wind en is dus ook geen thermiek. Buiten is dat er wel, maar je vogel heeft daar nooit mee leren omgaan, want hij is immers binnenshuis opgegroeid.

Het kleinste zuchtje wind kan je vogel, even afhankelijk van zijn formaat zomaar tientallen meter de lucht in tillen. Als reflex zullen ze altijd hun vleugels uitslaan en zelfs onbedoeld kilometers ver weg in onbekend terrien terecht komen. Slechts enkele van dit soort dieren die niet worden teruggevonden weten te overleven. Het is dus levensgevaarlijk om een niet getrainde tamme ‘huiskamer vogel’ oftewel een kromsnavel die als huisdier wordt gehouden zomaar mee naar buiten te nemen of laten ontsnappen.

Jazeker zijn er hele kolonies halsbandparkieten in Nederland die nestelen in parken, met name in den Haag, maar zij hebben door de jaren heen geleerd zich aan te passen. Dit kun je zelfs niet vergelijken met een tamme halsbandparkiet die per ongeluk ontsnapt of verdwaald. Zulke dieren weten zich geen raad in een groep, en de groep weet geen raad met hen behalve ze te verstoten.

Zonder vliegtraining kan je vogel dus niet naar buiten. Uiteraard is een tuin volière wel een uitstekende oplossing. Een zomer volière waar je vogel bij mooi weer kan genieten van de buitenlicht en het directe zonlicht is zelf zeer aan te bevelen voor elke kromsnavel.

Tuigjes, kettingen etc. lijken een oplossing, maar hier maakt men een grote vergissing.

Zoals je misschien weet houden valkeniers al honderden jaren roofvogels om te trainen. Eerst wordt hen geleerd om bepaalde beperkingen te accepteren, zoals het dragen van een stukje leer om de poot waaraan een ketting wordt bevestigd. Ze krijgen een kapje op en worden met speciale kettingen aan de poot vastgezet. Het is een heel andere hobby waar ook veel deskundigheid en inzicht van belang is. Of je er nu van houd of niet, het is erg fascinerend te zien hoe een Amerikaanse zee arend vanaf wel honderd meter hoogte een duikvlucht neemt om precies te landen op de hand van de valkenier waar hij zijn beloning in de vorm van een dood kuiken in ontvangst neemt.

Valkerij is het houden en trainen van roofvogels. Het is al behoorlijk lang een populaire sport en jacht in sommige kringen. Pas meer recentelijk is het bekend geworden bij het grote publiek, misschien als gevolg van een toenemende publieke belangstelling voor roofvogels.

Dit mag je absoluut nooit doen met een papegaai of parkiet. Zijn de poten van een roofvogel heel stevig en gemaakt om een prooi te kunnen doden ( in het Duits ‘greifvogel’) en de klauwen zelfs krachtiger dan hun snavel bij een papegaai is dat absoluut NIET het geval. Roofvogels hebben ook gespierde poten nodig om hun dagelijkse activiteiten bij het jagen te ondersteunen.

De poten van een papegaai of parkieten zijn poten van een prooidier dat ermee op de vlucht kan slaan, zijn nootjes kan vastpakken, zich vasthoud aan een tak en ze worden gebruikt als landingsgestel, maar ze zijn lang niet zo stevig als bij een roofvogel. Een papegaai heeft geen verdere ondersteuning van zijn poten nodig behalve voor zijn normale dagelijkse activiteiten als landen, opstijgen, iets vastpakken, springen en lopen. De poten zijn dun, kwetsbaar veel minder gespierd als bij een roofvogel.

De stevige dik gespierde poten van een roofvogel hebben moordende kracht. Echter, is een been van een papegaai heel gemakkelijk gebroken of ontwricht – of erger – een plotselinge take-off kan een letsel veroorzaken dat kan leiden tot een noodzakelijke amputatie.

Wereldwijd zijn er veel mensen die hun papegaai met goede bedoelingen, zoals dat hij toch van de buitenlucht kan genieten aan een ketting of koord vastleggen. Er zijn echter ook veel verschrikkelijke verwondingen door ontstaan die je beslist niet wilt meemaken.

Wees verstandig en train je vogel te vliegen ‘op commando’ voor zijn en jouw eigen bestwil. Overweeg desnoods tijdelijk een tuigje, maar breng nooit beperkingen aan op de poten, zoals in de valkerij de gewoonte is.

Als je precies wilt weten hoe je jouw papegaai of parkiet kunt trainen op vliegen volg dan onze papegaaien en parkieten trainings cursus. Als lid van babyvogels.nl krijg je momenteel flinke zomer KORTING via de leden afdeling.